Δημοτική Πινακοθήκη

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ: ΤΑΚΗΣ ΚΑΛΜΟΥΧΟΣ – ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ ΣΤΗΝ ΑΙΓΙΝΑ, ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ ΑΙΓΙΝΑΣ (11 Μαΐου – 20 Ιουλίου 2025)

Επιμέλεια: Ίρις Κρητικού

Διάρκεια έκθεσης: 11 Μαΐου – 20 Ιουλίου 2025

Η Δημοτική Πινακοθήκη της Αίγινας, συνεχίζοντας το εικαστικό της πρόγραμμα και σε συνέχεια των προγραμματισμένων της αφιερωμάτων σε σημαντικούς εκπροσώπους των πλαστικών τεχνών που έζησαν και εργάστηκαν στο νησί, υποδέχεται σε πρωτότυπη εκθεσιακή παραγωγή τον Τάκη Καλμούχο, έναν από τους πρωιμότερους εκπροσώπους της γενιάς του ’30 αλλά και έναν από τους πρώτους καλλιτέχνες που επέλεξαν ως τόπο διαμονής τους το νησί του Αργοσαρωνικού με το ιδιαίτερο φως και το ωχροπράσινο περιρρέον χρώμα.

Την έκθεση επιμελείται η αρχαιολόγος και ιστορικός της τέχνης Ίρις Κρητικού.

Η έκθεση σε διοργάνωση του Δήμου Αίγινας, εγκαινιάστηκε με μεγάλη επιτυχία την Κυριακή 11 Μαΐου 2025 και θα διαρκέσει έως και τις 20 Ιουλίου 2025.

Ο Τάκης Καλμούχος γεννήθηκε στο Άργος το 1895 και πέθανε στην Αθήνα το 1961. Σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας από όπου αποφοίτησε το 1921. Επί σειρά ετών, έζησε και εργάστηκε στην Αλεξάνδρεια, συναναστρεφόμενος εκεί σημαντικούς ανθρώπους του πνεύματος όπως τον Στρατή Τσίρκα. Κατά τη δεκαετία του 1920, με εφαλτήριο το Βερολίνο, εξέθεσε το έργο του στην Ευρώπη και συναντήθηκε με σημαντικούς ομοτέχνους του και άλλους πνευματικούς ανθρώπους, ενώ στα δύσκολα κατοπινά χρόνια που ακολούθησαν εγκαταστάθηκε στην Αίγινα.

Ο παλαιός φίλος του από την εποχή της Αλεξάνδρειας, Μικές Χαλκούσης, που συχνά επισκεπτόταν οικογενειακώς τον Καλμούχο στο νησί, αγόρασε χρόνια μετά από τον ίδιο την οικία Καλμούχου, διασώζοντας έτσι και μεγάλο μέρος του αρχείου του ζωγράφου.

Ήδη ένα σπουδαίο έργο του Τάκη Καλμούχου είχε εκτεθεί τον Σεπτέμβριο του 2023 στην εναρκτήρια έκθεση της Πινακοθήκης «Λόγω Φωτός: το Ίχνος της Αίγινας» και έκτοτε υπήρχε η υπόσχεση της παρουσίασης μιας σημαντικής συλλογής από τον κάτοχό της, μελετητή του έργου του και παλαιό φίλο του νησιού μας, Πέτρο Δουμά-Χαλκούση. Ο Πέτρος Δουμάς – Χαλκούσης, κάτοικος ο ίδιος του νεότερου σπιτιού που βρίσκεται σήμερα στη θέση της παλαιάς οικίας Καλμούχου δίπλα στο σπίτι του Καζαντζάκη, στο πλαίσιο της παρούσας έκθεσης, παραχωρεί τα σπάνια έργα της συλλογής του μαζί με εξαιρετικό φωτογραφικό και αρχειακό υλικό. Ανάμεσά τους και φωτογραφίες του ζωγράφου με τον Καζαντζάκη στην Κρήτη όπου πρωτοσυναντήθηκαν, αλλά και στην Αίγινα. Μαζί με το κύριο σώμα της έκθεσης, με ιδιαίτερη ευχαρίστηση παρουσιάζουμε κάποια επιπλέον έργα, προσωπογραφίες και τοπία που εντοπίστηκαν σε ιδιωτικές συλλογές του νησιού κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας της.

Ο Τάκης Καλμούχος υπήρξε ένας σπουδαίος ζωγράφος που τόλμησε να ζήσει κυριολεκτικά ως κοσμοπολίτης, αλλά και να εγκατασταθεί με απλότητα στη γαλήνια Αίγινα στη συνέχεια. Πρόκειται για έναν καλλιτέχνη με έργο σημαντικό και πρωτοποριακό που δεν έχει ως σήμερα προβληθεί με τον τρόπο που του αρμόζει. Έναν καλλιτέχνη που «τόλμησε να φύγει πολύ νωρίς από τα στενά όρια της Ελλάδας, μαζί με τον Μπουζιάνη και τον Αραβαντινό», όπως έγραφε το 2004 η ιστορικός της τέχνης Λένα Κοκκίνη, αποκαλώντας δε στον τίτλο του άρθρου της τον Καλμούχο «Φτωχούλη του Θεού» και παραπέμποντας έτσι συμβολικά στη στενή σύνδεσή του με τον Καζαντζάκη.

Το σπίτι και η ζωή του ζωγράφου στα Πλακάκια της Αίγινας, παρόλο που αυτό δεν είναι ευρύτερα γνωστό, υπήρξαν με τον δικό τους τρόπο φιλόξενος πνευματικός θύλακας του νησιού. Και έδωσαν το έναυσμα στην αναζήτηση και τη θεμελίωση πολλών ακόμη κατοικιών πνευματικών ανθρώπων του τόπου στην ίδια εμβληματική για την ελληνική ιστορία της τέχνης περιοχή του νησιού, μεταξύ των οποίων και ο επιστήθιος φίλος του Τάκη Καλμούχου, Νίκος Καζαντζάκης, που, ακολουθώντας τα δικά του βήματα στην Αίγινα, αγόρασε στη συνέχεια εξ αδιαιρέτου με εκείνον το κτήμα στα Πλακάκια, προκειμένου να χτίσει και το δικό του σπίτι της θάλασσας που εξακολουθεί να μας προσκαλεί να σταματήσουμε μπρος του και που μας συγκινεί ως σήμερα.

Ο Τάκης Καλμούχος ασχολήθηκε κυρίως με την τοπιογραφία, ενώ φιλοτέχνησε και αισθαντικές προσωπογραφίες, αλλά και πολλά σχέδια. Περίφημες είναι ακόμη οι γλυπτικές συναρμογές του με «Αιγινήτικα Βότσαλα», κάποια από τα οποία εξέθεσε με τον τίτλο αυτό το 1954 στη Γκαλερί «Νέες Μορφές» στην Αθήνα.

Παράλληλα, ασχολήθηκε με την εικονογράφηση βιβλίων, ανάμεσα στα οποία βρίσκεται και η πρώτη συγκεντρωτική έκδοση των καβαφικών ποιημάτων το 1935. Από τις γραφιστικές εργασίες του, ιδιαιτέρως δημοφιλή υπήρξαν το «κεδράκι», σήμα-κατατεθέν εδώ και πολλές δεκαετίες των εκδόσεων «Κέδρος», αλλά και το περίφημο σήμα των τσιγάρων Άσσος-Παπαστράτος.

Κατά τη διάρκεια της ζωής του, επισκέφτηκε πολλές χώρες και εξέθεσε τη δουλειά του σε γκαλερί του εξωτερικού αποσπώντας θετική κριτική, ενώ ανάμεσα στα ταξίδια του, σημαντική θέση έχει το ταξίδι που πραγματοποίησε με συνοδοιπόρο τον φίλο του Νίκο Καζαντζάκη στο όρος Σινά.

Περισσότερα από σαράντα έργα, λάδια, ακουαρέλες, σχέδια και μακέτες που στο μεγαλύτερο μέρος τους προέρχονται από τη συλλογή του Πέτρου Δουμά-Χαλκούση, εκτίθενται στη Δημοτική Πινακοθήκη της Αίγινας μαζί με σπάνιες εκδόσεις, προσκλήσεις και κριτικές εφημερίδων, φιλοτεχνημένα εξώφυλλα βιβλίων, προσωπικές φωτογραφίες και πολύτιμο ανέκδοτο αρχειακό υλικό που φωτίζει σφαιρικά τη ζωή και το έργο αλλά και το ανήσυχο πνεύμα του ζωγράφου.

«Επί τέλους αναπνέομεν. Η έκθεση τού κ. Καλμούχου είνε αληθινή αποκάλυψη. Ο μελαχροινός αυτός στρουμπουλός, γιομάτος αφέλεια καί ζωή νέος, έχει χωρίς νά τό ξέρει, όλα τά χαρακτηριστικά ενός δημιουργημένου ζωγράφου. Αίσθημα βαθύ, αγάπη, θερμότητα στό χρώμα. Οι πιό δύσκολοι κ’ επικίνδυνοι τόνοι εναρμονίζονται τόσο σφιχτά, πού αισθάνεσαι πώς δημιουργήθηκαν μέ βαθειά μυστικήν ενότητα κι’ απλότητα… Τούτη είνε η αληθινή ρωμέϊκη φύση, μέ τό χώμα της, μέ τόν ήλιο της, μέ τήν οδυνηρή λαϊκή ιστορία τών σπιτιών της. … Όμοια στήν ποιητική διάθεση είνε κ’ η μεγάλη σκιά τού καμπαναριού, τά ακίνητα καΐκια, οι γαλάζιες μακρυνές θάλασσας καί τά ερημικά δέντρα τού ζωγράφου τούτου. Τά τοπεία του δέν είνε απλή, ρεαλιστική, όπως συνηθίζουν επιπόλαια νά λέν, αναπαράσταση τών όσων βλέπει τό εξωτερικό μάτι, είνε κυρίως ψυχικά τοπεία, μιά σύνθεση εξωτερικού καί εσωτερικού ματιού, αναζήτηση εντός τών ορίων τής τέχνης, νά βρεθεί καί νά διατυπωθεί, χωρίς παραμόρφωση τής εξωτερικής μορφής, η εσώτερη, αόρατη ουσία…», σημειώνει μεταξύ άλλων στην έξοχη ενδελεχή κριτική του στον «Ελεύθερο Τύπο» για τον νεαρό φίλο του με αφορμή την έκθεσή του στην Αθήνα τον Μάιο του 1926 ο Νίκος Καζαντζάκης.

«Ο επισκέπτης της έκθεσης, ας απολαύσει με τη σειρά του τη χαμηλόφωνη ομορφιά της Αίγινας μέσα από τα εκτιθέμενα εδώ έργα. Τις γνώριμες κορυφογραμμές, τους θυσάνους των πεύκων και τις καμπύλες πλαγιές. Τα σταχτοπράσινα χρώματα και τα παιχνίδια της ώχρας, τον απαλό θαλασσινό ορίζοντα και τα λευκά ελλειπτικά πανιά, τα ορεινά μονοπάτια, τα ταπεινά σπιτάκια και τους σιωπηλούς ερειπιώνες των παλαιών εκκλησιών. Το φως, το χώμα και το χρώμα που συνθέτουν το αλάνθαστο ετούτο τοπίο. Και μαζί, τα δροσερά πορτραίτα γνωστών και αγνώστων αλλοτινών κοριτσιών με το πολύτιμα ενσταλαγμένο άρωμα εποχής, ή τα σχέδια και τις αποτυπώσεις μιας προσωπικής περιπλάνησης. Αλλά επίσης, τα πολύτιμα τεκμήρια και τις σπάνιες φωτογραφίες που εγκλείουν έναν ολόκληρο κόσμο με ουσιαστικές πνευματικές αναζητήσεις, με αυτοσχέδιες βεγγέρες και ολονύχτιες συζητήσεις στα καφενεία, με μακρά ευεργετικά καλοκαίρια και απολαύσεις βραδύτερες», σημειώνει η επιμελήτρια της έκθεσης, Ίρις Κρητικού, κλείνοντας το επιμελητικό της κείμενο με μια ιδιαίτερη αναφορά στο μικρό αναμνηστικό δώρο με το οποίο ο ζωγράφος συνήθιζε να ξεπροβοδίζει τους επισκέπτες του στο νησί: «Ας σας χαιρετίσουμε έτσι τώρα κι εμείς, αγαπητοί επισκέπτες, με την περίφημη καρτολίνα που ο Τάκης Καλμούχος μοίραζε με απλή μα σημαίνουσα γενναιοδωρία στους επισκέπτες του. Από την ίδια εκείνη στροφή στα Πλακάκια, όπου ο ζωγράφος, μπροστά στο λευκό σπίτι του, στέκει ορθός και κουνά το μαντήλι του: «Γεια σας, και πάντα χαρούμενοι! Τάκης».

Την έκθεση θα πλαισιώσει σειρά παράλληλων εκδηλώσεων, ξεναγήσεων και εργαστηρίων για παιδιά που θα ανακοινωθούν στο πλαίσιο λειτουργίας της έκθεσης.

Ταυτότητα έκθεσης:
«Τάκης Καλμούχος Από την Αλεξάνδρεια στην Αίγινα»
Δημοτική Πινακοθήκη Αίγινας / Παλαιάς Χώρας 6, Αίγινα
Εγκαίνια: Κυριακή 11 Μαΐου 2025 στις 12:00
Διάρκεια έκθεσης: 11.05 – 20.07.25
Διοργάνωση: Δήμος Αίγινας
Σχεδιασμός-Επιμέλεια: Ίρις Κρητικού
Συντονισμός για τη Δημοτική Πινακοθήκη Αίγινας:
Νίκος Πτερούδης – Μαριλένα Γιαννούλη – Ίρις Κρητικού
Γραφιστικός σχεδιασμός: Φωτεινή Κάτσα
Μεταφορές & ανάρτηση έργων: Νίκος Παπαγιάννης
Ημέρες & ώρες Λειτουργίας: καθημερινά εκτός Τρίτης 10:00-13:00 &
19:00-21:00.
Είσοδος ελεύθερη.

Δημοτική Πινακοθήκη Αίγινας
Η Δημοτική Πινακοθήκη της Αίγινας, εγκαινίασε τη λειτουργία της τον Σεπτέμβριο του 2023, έχοντας βρει ιδανική στέγη σε ισόγειο ενιαίο χώρο (πρώην κτήριο ΟΤΕ, σε εύκολα προσβάσιμο σημείο της πόλης, κοντά στον διατηρητέο Πύργο Μαρκέλλου). Ανακαινισμένη λιτά αλλά εξαιρετικά λειτουργικά με αποκλειστικό στόχο την εκθεσιακή χρήση, με ελεύθερη είσοδο στους πολίτες αλλά και τους πυκνούς επισκέπτες του νησιού, εγκαινίασε τη λειτουργία της με στόχο την σταδιακή απόκτηση μιας ικανής μόνιμης συλλογής που συμβολικά θα εκπροσωπεί τη σημαίνουσα εικαστική ιστορία του νησιού. Στον ίδιο χώρο, φιλοξενούνται σημαντικές περιοδικές εκθέσεις, συμβατές με το περιεχόμενο και τη λειτουργία του, ενώ τα εκπαιδευτικά προγράμματα και οι τακτές ξεναγήσεις για παιδιά και ενήλικες που διενεργούνται καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου, αποτελούν επίσης σημαντική προτεραιότητα.

Share

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΕΓΚΑΙΝΙΩΝ ΕΚΘΕΣΗΣ ΤΑΚΗΣ ΚΑΛΜΟΥΧΟΣ: ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ ΣΤΗΝ ΑΙΓΙΝΑ ΣΤΗΝ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ ΑΙΓΙΝΑΣ

Τάκης Καλμούχος: Από την Αλεξάνδρεια στην Αίγινα

Η Δημοτική Πινακοθήκη της Αίγινας, συνεχίζοντας το εικαστικό της πρόγραμμα και σε συνέχεια των προγραμματισμένων της αφιερωμάτων σε σημαντικούς εκπροσώπους των πλαστικών τεχνών που έζησαν και εργάστηκαν στο νησί, υποδέχεται την Κυριακή 11 Μαΐου 2025 στις 12:00 τον Τάκη Καλμούχο, έναν από τους πρωιμότερους εκπροσώπους της γενιάς του ’30 αλλά και από τους πρώτους καλλιτέχνες που επέλεξαν ως τόπο διαμονής τους το νησί του Αργοσαρωνικού με το ιδιαίτερο φως και το ωχροπράσινο περιρρέον χρώμα.

Έναν σπουδαίο ζωγράφο που τόλμησε να φύγει πολύ νωρίς από τα στενά όρια της Ελλάδας, αλλά και να εγκατασταθεί με απλότητα στη γαλήνια Αίγινα στη συνέχεια, έναν καλλιτέχνη με έργο σημαντικό και πρωτοποριακό που δεν έχει ως σήμερα προβληθεί με τον τρόπο που του αρμόζει.

Το σπίτι και η ζωή του ζωγράφου στα Πλακάκια της Αίγινας, παρά τον χαμηλόφωνο τόνο τους, υπήρξαν με τον δικό τους τρόπο πνευματικός θύλακας του νησιού. Και έδωσαν το έναυσμα στην αναζήτηση και τη θεμελίωση πολλών ακόμη κατοικιών πνευματικών ανθρώπων του τόπου στην ίδια εμβληματική για την ελληνική ιστορία της τέχνης περιοχή του νησιού, μεταξύ των οποίων και ο επιστήθιος φίλος του Τάκη Καλμούχου, Νίκος Καζαντζάκης, που, ακολουθώντας τα δικά του βήματα, αγόρασε ένα μέρος του κτήματος του Καλμούχου, προκειμένου να χτίσει το σπίτι της θάλασσας που εξακολουθεί να μας προσκαλεί να σταματήσουμε μπρος του και που μας συγκινεί ως σήμερα.

Ο Τάκης Καλμούχος γεννήθηκε στο Άργος το 1895 και πέθανε στην Αθήνα το 1961. Σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας από όπου αποφοίτησε το 1921. Επί σειρά ετών, έζησε και εργάστηκε στην Αλεξάνδρεια, συναναστρεφόμενος εκεί σημαντικούς ανθρώπους του πνεύματος όπως τον Στρατή Τσίρκα. Εργάστηκε στο Βερολίνο, ενώ στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στην Αίγινα.

Ο παλαιός φίλος του από την εποχή της Αλεξάνδρειας, Μικές Χαλκούσης, που συχνά επισκεπτόταν οικογενειακώς τον Καλμούχο στο νησί, αγόρασε χρόνια μετά από τον ίδιο την οικία Καλμούχου, διασώζοντας έτσι και μεγάλο μέρος του αρχείου του ζωγράφου.

Ο Τάκης Καλμούχος ασχολήθηκε κυρίως με την τοπιογραφία, ενώ φιλοτέχνησε και αισθαντικές προσωπογραφίες, αλλά και πολλά σχέδια. Περίφημες είναι ακόμη οι γλυπτικές συναρμογές του με «Αιγινήτικα Βότσαλα», κάποια από τα οποία εξέθεσε με τον τίτλο αυτό το 1954 στη Γκαλερί Νέες Μορφές στην Αθήνα. Παράλληλα ασχολήθηκε με την εικονογράφηση βιβλίων, ανάμεσα στα οποία βρίσκεται και η πρώτη συγκεντρωτική έκδοση των καβαφικών ποιημάτων το 1935. Από τις γραφιστικές εργασίες του, ιδιαιτέρως δημοφιλή υπήρξαν το «κεδράκι», σήμα-κατατεθέν εδώ και πολλές δεκαετίες των εκδόσεων «Κέδρος», αλλά και το περίφημο σήμα των τσιγάρων Άσσος-Παπαστράτος. 

Κατά τη διάρκεια της ζωής του, επισκέφτηκε πολλές χώρες και εξέθεσε τη δουλειά του σε γκαλερί του εξωτερικού αποσπώντας θετική κριτική, ενώ ανάμεσα στα ταξίδια του, σημαντική θέση έχει το ταξίδι που πραγματοποίησε με συνοδοιπόρο τον φίλο του Νίκο Καζαντζάκη στο όρος Σινά.

Περισσότερα από 30 έργα, λάδια και ακουαρέλες και που στο μεγαλύτερο μέρος τους προέρχονται από τη συλλογή του Πέτρου Δουμά-Χαλκούση, στην άοκνη συμβολή του οποίου οφείλουμε και την παρούσα έκθεση, εκτίθενται στη Δημοτική Πινακοθήκη της Αίγινας μαζί με σχέδια, σπάνιες εκδόσεις, εξώφυλλα βιβλίων και πολύτιμο ανέκδοτο αρχειακό υλικό που φωτίζει σφαιρικά τη ζωή και το έργο αλλά και το ανήσυχο πνεύμα του ζωγράφου.

Ίρις Κρητικού

Επιμελήτρια Έκθεσης

Share

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ –  Δημοτική Πινακοθήκη Αίγινας: Ανδρέας Βουρλούμης – Γιάννης Παππάς 70 χρόνια Σχέσης – Εγκαίνια: Σάββατο 31 Αυγούστου 2024 στις 19:30, Διάρκεια: 31.8- 31.10.2024 – Διοργάνωση: Δήμος Αίγινας Υπό  την Αιγίδα: FISTIKI FEST – Σχεδιασμός-Επιμέλεια: Ίρις Κρητικού

Εγκαινιάζεται το Σάββατο 31 Αυγούστου 2024 στις 19:30, στη Δημοτική Πινακοθήκη Αίγινας, η αναδρομική έκθεση ζωγραφικής και γλυπτικής «Ανδρέας Βουρλούμης – Γιάννης Παππάς: 70 χρόνια Σχέσης», σε διοργάνωση του Δήμου Αίγινας, υπό την αιγίδα του διοργάνωση του Δήμου Αίγινας, υπό την αιγίδα του 15ου AEGINA FISTIKI FEST και σε επιμέλεια Ίριδος Κρητικού.

Λίγο προτού η Δημοτική Πινακοθήκη Αίγινας ολοκληρώσει τον πρώτο χρόνο λειτουργίας της και σε συνέχεια του επίσημου προγραμματισμού της που συνδέεται οργανικά με τη συναρπαστική, ζώσα πολιτιστική κληρονομιά του νησιού και τους μεγάλους εικαστικούς δημιουργούς που σημάδεψαν την ιστορία του τόπου με την παρουσία τους, η έκθεση «Ανδρέας Βουρλούμης – Γιάννης Παππάς: 70 χρόνια Σχέσης», διατρέχει και φωτίζει μια διαρκή σχέση ζωής και συνομιλίας, με πυρήνα την τέχνη και τον τρόπο ύπαρξης μέσα από αυτήν και για αυτήν.

Ο Ανδρέας Βουρλούμης (Πάτρα 1910 – Αθήνα 1999) και ο Γιάννης Παππάς (Κωνσταντινούπολη 1913-Αθήνα 2005) που γνωρίστηκαν και συνδέθηκαν φιλικά σε νεανική ήδη ηλικία κατά τη διάρκεια ποδηλατικών θειρνών εξορμήσεων στην Κηφισιά, συνδέθηκαν επίσης με στενούς οικογενειακούς δεσμούς στη συνέχεια (-ο Ανδρέας Βουρλούμης παντρέυτηκε το 1936 την Υπατία Παππά, αδελφή του γλύπτη-), ενώ, η μεταξύ τους επαφή, διαρκής όσμωση και συνεχής ροή και ανταλλαγή σκέψεων, οπτικών εντυπώσεων και γραπτών σημειώσεων, τρόπων όρασης και πολυσχιδών οδών δημιουργίας, παρέμεινε ζωντανή, παράλληλη σε εξέλιξη και ενδελεχής για πολλές δεκαετίες – έως και τον θάνατο του Ανδρέα Βουρλούμη.

Τα έργα που αρθρώνουν το περιεχόμενο της έκθεσης, επιλέχθηκαν από κοινού από τους γιους των δύο δημιουργών, Παναγή Βουρλούμη και Αλέκο Παππά, που πέραν του συγγενικού τους δεσμού, συνδέονται επίσης με δυνατή φιλία. Τα ζωγραφικά έργα του Ανδρέα Βουρλούμη που συγκεντρώθηκαν για την έκθεση, προέρχονται από το οικογενειακό αρχείο του ζωγράφου και ιδιωτικές συλλογές, όπως αντίστοιχα και τα ζωγραφικά έργα του Γιάννη Παππά, ενώ τα περισσότερα μικρής και μεγάλης κλίμακας γλυπτά του Γιάννη Παππά που παρουσιάζονται στο κοινό αυτό αφιέρωμα, αποτελούν ευγενική παραχώρηση του Εργαστηρίου Γιάννη Παππά – Μουσείο Μπενάκη.

Στην εκθεση που αποτελεί έναν ελάχιστο φόρο τιμής της νεοσύστατης Δημοτικής Πινακοθήκης στον ζωντανό και οργανικό ίσκιο των δύο δημιουργών καθώς και στον πνευματικό και προσωπικό βίο τους, σημαντικό και κυρίαρχο τόπο και τρόπο αναφοράς αποτελεί η Αίγινα. Το οικείο τοπίο του νησιού που κατοικήθηκε και αγαπήθηκε εξίσου και από τους δύο, καθορίζοντας άμεσα ή και έμμεσα πολλά από τα έργα τους, διασώζει έως σήμερα μια αναλλοίωτη σχεδόν αύρα. Την ανάμνηση της ιδιαίτερης εκείνης φυσιογνωμίας που το καθιέρωσε ως προσφιλή προορισμό και τόπο κατοικίας, εργασίας, συνάντησης και αλληλεπίδρασης – αλλά και ως θεματικό πεδίο – τόσο για τους ίδιους όσο και για έναν αναπάντεχα μεγάλο αριθμό σημαντικών ζωγράφων και γλυπτών της γενιάς τους με τους οποίους επίσης συνδέθηκαν, σκιαγραφεί και αγκαλιάζει συνοπτικά το αφήγημα της έκθεσης.

Σηματοδοτώντας μια σχέση πολύτιμη, κυρίαρχη στα έργα που παρουσιάζονται εδώ, είναι η Αίγινα του φωτός και της απέριττης γραμμής, η Αίγινα του διαχρονικού μύθου. Η Αίγινα ως γραμμή του ορίζοντα, η απέναντί της ερημική Μονή ως θελκτική, αδρά σχεδιασμένη γυναικεία υπόσταση. Η Αίγινα της ώχρας και του αχνοπράσινου, του γαλανού και του χοντροκόκκινου. Η Αίγινα ως θερινό καταφύγιο και ως πνευματική καταφυγή, η Αίγινα των τεσσάρων εποχών και της περισυλλογής, η Αίγινα ως κυριάρχο και μνημονευμένο τοπίο, η Αίγινα ως δεύτερος μα και ως κύριος τόπος. Τόπος όπου ο Ανδρέας Βουρλούμης αναζητά τα σκόρπια και ελάχιστα, σαν «τον κυνηγό που βγαίνει να κυνηγήσει / και όσο περπατάει με το όπλο πετάγονται κυνήγια…Πετάγονται πέρδικές δεξιά, λαγοί αριστερά…».
Τόπος που ο Γιάννης Παππάς από τύχη αγαθή επισκέφθηκε «για να κατοικήσει στη συνέχεια ένα από τα ωραιότερα σημεία του που αγάπησε με το πρώτο βλέμμα»: «Αυτό είναι, αυτό πρέπει…», σημειώνει ο ίδιος στα «Τετράδια της Αίγινας…».

Επιστρέφοντας για μια ακόμη φορά στο τοπίο αυτό με τη συνταρακτική διαφάνεια που μας ανέθρεψε, κατανοώντας μέσω των παρουσιαζόμενων έργων το σημαίνον βάρος των ελάχιστων αποτυπώσεων, του λιτού όγκου, του απέρριτου περιγράμματος, συγκεντρώνοντας τα ευρήματα μιας σωστικής ανασκαπτικής διαδικασίας, αφουγκραζόμαστε και κατανοούμε τις μικρές αποθεώσεις της ύλης του, την βαθιά του επίδραση στους δύο δημιουργούς. Ξαναβρίσκουμε τις ζώσες μορφές μιας ασάλευτης διαχρονίας, τους θροΐζοντες ίσκιους ανάμεσα στα ραδινά κυπαρίσσια της Περιβόλας και τις πυκνές φυστικιές, απαράλλαχτες με εκείνες του Ανδρέα Βουρλούμη. Τα «μικρά ζωγραφικά ποιήματα που», κατά το Γιάννη Παππά, «όπως τα ποιήματα του λόγου, γεννούν αντηχήσεις στη ευαισθησία, ανακαλούν εικόνες και ψυχικές διαθέσεις…».

Δημοτική Πινακοθήκη Αίγινας

Η Δημοτική Πινακοθήκη της Αίγινας, συμπληρώνει τον προσεχή Σεπτέμβριο τον πρώτο χρόνο λειτουργίας της, έχοντας βρει ιδανική στέγη σε ισόγειο ενιαίο χώρο (πρώην κτήριο ΟΤΕ, σε εύκολα προσβάσιμο σημείο της πόλης, κοντά στον διατηρητέο Πύργο Μαρκέλλου). Ανακαινισμένη λιτά αλλά εξαιρετικά λειτουργικά με αποκλειστικό στόχο την εκθεσιακή χρήση, με ελεύθερη είσοδο στους πολίτες αλλά και τους πυκνούς επισκέπτες του νησιού, εγκαινίασε τη λειτουργία της με στόχο την σταδιακή απόκτηση μιας ικανής μόνιμης συλλογής που συμβολικά θα εκπροσωπεί τη σημαίνουσα εικαστική ιστορία του νησιού. Στον ίδιο χώρο, φιλοξενούνται σημαντικές περιοδικές εκθέσεις, συμβατές με το περιεχόμενο και τη λειτουργία του, ενώ τα εκπαιδευτικά προγράμματα και οι τακτές ξεναγήσεις για παιδιά και ενήλικες που διενεργούνται καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου, αποτελούν επίσης σημαντική προτεραιότητα.

Ταυτότητα της έκθεσης:
«Ανδρέας Βουρλούμης – Γιάννης Παππάς: 70 χρόνια Σχέσης»
Δημοτική Πινακοθήκη Αίγινας / Παλαιάς Χώρας 6, Αίγινα
Εγκαίνια: Σάββατο 31 Αυγούστου 2024 στις 19:30
Διάρκεια έκθεσης: 31.08 -31.10.24
Διοργάνωση: Δήμος Αίγινας
Υπό την Αιγίδα: 15ο AEGINA FISTIKI FEST
Σχεδιασμός-Επιμέλεια: Ίρις Κρητικού
Συντονισμός για τη Δημοτική Πινακοθήκη Αίγινας:
Νίκος Πτερούδης – Μαριλένα Γιαννούλη – Ίρις Κρητικού
Συντονισμός για το Fistiki Fest: Μαριλένα Γιαννούλη
Συντονισμός για το Εργαστήριο Γιάννη Παππά-Μουσείο Μπενάκη:
Θοδωρής Μπαργιώτας – Christine-Elisabeth Hollinetz
Συντήρηση έργων για το Εργαστήριο Γιάννη Παππά:
Christine-Elisabeth Hollinetz
Υποστήριξη για το Εργαστήριο Γιάννη Παππά: Βασίλης Μαρκάκης
Γραφιστικός σχεδιασμός: Φωτεινή Κάτσα
Ασφάλειες έργων: Karavias Undewriting Agency
Μεταφορές έργων: Νίκος Παπαγιάννης
Ημέρες & ώρες Λειτουργίας: Καθημερινά εκτός Τρίτης: 10:00-13:00 & 19:00-21:00
Είσοδος ελεύθερη.

Share

Αποχαιρετώντας τα ΜΕΛΑΝΑ: Με δύο τελευταίες εκδηλώσεις, ένα εργαστήριο για τους μικρούς μας φίλους από τη μουσειολόγο Σταθούλα Μαρίνη και μία ξενάγηση από την Ιστορικό της Τέχνης και επιμελήτρια της έκθεσης Ίριδα Κρητικού, πέφτει η αυλαία της πρώτης εικαστικής έκθεσης του 15ου Aegina Fistiki Fest

ΤΑ ΜΕΛΑΝΑ
Ομαδική έκθεση
στη Δημοτική Πινακοθήκη Αίγινας

Παράταση έκθεσης έως και την Κυριακή 25.8.24

Δημιουργικό εργαστήριο για τα παιδιά την Πέμπτη 22.8.24 στις 11.00
και
τελευταία ξενάγηση στην έκθεση την Κυριακή 25.8.24 στις 11.00

Διοργάνωση: Δήμος Αίγινας
Υπό την Αιγίδα: FISTIKI FEST
Σχεδιασμός-Επιμέλεια: Ίρις Κρητικού

Μετά την εξαιρετικά επιτυχημένη παρουσίαση τους στη Δημοτική Πινακοθήκη της Αίγινας, τα ΜΕΛΑΝΑ, συγκεντρώνοντας τον ανθό των Ελλήνων εικαστικών κεραμιστών από όλη την Ελλάδα και μετά από μια μικρή παράταση στη λειτουργία τους, ολοκληρώνουν τη λειτουργία τους στο νησί, έχοντας παρουσιαστεί σε έναν από τους πλέον συνδεδεμένους με την κεραμική στην Ελλάδα τόπους, την Αίγινα. Αρκετοί εξάλλου από τους σημαντικούς συμμετέχοντες, διατηρούν και σήμερα τα εργαστήριά τους στο νησί.

Με αφορμή την παράταση της λειτουργίας της έως και την Κυριακή 25.8.24 λόγω της μεγάλης της επισκεψιμότητας και επιτυχίας, η έκθεση αποχαιρετά το κοινό της με ένα Δημιουργικό Εργαστήριο για παιδιά την Πέμπτη 22.8.24 στις 11.00 και μια τελευταία ξενάγηση για ενήλικες από την επιμελήτρια την Κυριακή 25.8.24 στις 11.00. Και οι δυο δράσεις παρουσιάζονται με ελεύθερη είσοδο για το κοινό.

Την Πέμπτη 22 Αυγούστου 2024 η επιμελήτρια της έκθεσης, αρχαιολόγος και ιστορικός της τέχνης Ίρις Κρητικού και η μουσειολόγος και εμψυχώτρια εκπαιδευτικών προγραμμάτων Σταθούλα Μαρίνη, πραγματοποιούν δημιουργικό εργαστήριο για παιδιά με αφορμή τα ΜΕΛΑΝΑ. Τον σχεδιασμό του εργαστηρίου έχει η Σταθούλα Μαρίνη και την επιμέλεια η Ίρις Κρητικού. Η συμμετοχή είναι ελεύθερη αλλά η κράτηση θέσης στην Πινακοθήκη συνίσταται θερμά.

Την Κυριακή 25 Αυγούστου 2024, τελευταία ημέρα λειτουργίας της έκθεσης, θα πραγματοποιηθεί ανοιχτή ξενάγηση για ενήλικες από την επιμελήτρια Ίριδα Κρητικού στις 11.00.

Και οι δυο δράσεις διοργανώνονται από τον Δήμο Αίγινας και τη Δημοτική του Πινακοθήκη και τελούν υπό την ΑΙΓΙΔΑ και τη Διοργάνωση του Fistiki Fest.

Στην έκθεση παρουσιάζονται ιστορικά έργα και δημιουργίες σύγχρονων Ελλήνων κεραμιστών. Βασικό συνδετικό στοιχείο τους είναι το μαύρο χρώμα του κεραμικού έργου, με τις πολλές και λεπταίσθητες υφές και διακυμάνσεις του χρωστήρα, που πότε οφείλονται στην επιλογή του είδους του υαλώματος και τον τρόπο εφαρμογής του στο κεραμικό και πότε στην επιλογή του είδους πηλού και του τρόπου ψησίματος. Η έκθεση αποτελεί απόπειρα παρουσίασης του τοπίου της ελληνικής κεραμικής σήμερα, με συμμετοχές από την Βόρεια Ελλάδα ως την Κρήτη και από τα Επτάνησα ως τις Κυκλάδες, τις Σποράδες, το Β. Αιγαίο και τα Δωδεκάνησα.

Πρόκειται για μια έκθεση σύγχρονης εικαστικής κεραμικής που ως συνεκτικό της ιστό προτείνει μια πολυσχιδή αισθητική και συμβολική ανάγνωση της ύλης και της φόρμας: το μαύρο χρώμα του κεραμικού έργου, με τις πολλές και λεπταίσθητες υφές και διακυμάνσεις του χρωστήρα που πότε οφείλονται στην επιλογή του είδους του υαλώματος και τον τρόπο εφαρμογής του στο κεραμικό και πότε στην επιλογή του είδους πηλού και του τρόπου ψησίματος, αποτελεί ένα λιτό οργανικό πεδίο αλχημικής και γλυπτικής έκφρασης που συγκινεί και τέρπει το βλέμμα χάρη στις ανεξάντλητες δυνατότητές του.

Όπως σημειώνει η επιμελήτρια της έκθεσης Ίρις Κρητικού, οι συμμετέχοντες στην έκθεση «με έμμεσες αναφορές στα ανεικονικά προϊστορικά αγγεία, στα μελαμβαφή και τα μελανόμορφα ελληνικά αγγεία των αρχαϊκών και πρώιμων κλασικών χρόνων, στις κομψές κύλικες, τους σκύφους και τους οξυπύθμενους ανασυρμένους πίθους των ναυαγίων και στο ελάχιστο δέμας των οστράκων που συντέλεσαν σε δίκαιους και άδικους εξοστρακισμούς, αλλά ακόμη, στη στιλπνή επιφάνεια των κεραμικών αγγείων της Ανατολής, της Κίνας ή της Ιαπωνίας, και άλλων πολιτισμών, χωρίς να λείπουν οι αναφορές και τα αισθητικά σχόλια στη μοντερνιστική και τη σύγχρονη διεθνή τέχνη, αλλά ακόμη, με την παρουσία ποικίλων συναρπαστικών για την αυτοτέλεια της σύλληψής και την τελειότητα της εκτέλεσης σύγχρονων έργων, αποδεικνύουν και υπογραμμίζουν τη δυνατότητα της κεραμικής να παρουσιάζεται ως ισότιμη Μεγάλη Τέχνη με βαθιές ιστορικές και νεότερες καταβολές και με ανεξάντλητες δυνατότητες γένεσης και έκφρασης».

Η Δημοτική Πινακοθήκη της Αίγινας και οι συντελεστές της, με μεγάλη χαρά υποδέχονται τα ΜΕΛΑΝΑ, με την επίγνωση της σημασίας της έκθεσης για το νησί του Σαρωνικού με την μακρά ιστορία στην κεραμική τεχνογνωσία και τέχνη. Η Δημοτική Πινακοθήκη της Αίγινας, συμπληρώνει τον προσεχή Σεπτέμβριο τον πρώτο χρόνο λειτουργίας της, έχοντας βρει ιδανική στέγη σε ισόγειο ενιαίο χώρο (πρώην κτήριο ΟΤΕ, σε εύκολα προσβάσιμο σημείο της πόλης, κοντά στον διατηρητέο Πύργο Μαρκέλλου). Ανακαινισμένη λιτά αλλά εξαιρετικά λειτουργικά με αποκλειστικό στόχο την εκθεσιακή χρήση, με ελεύθερη είσοδο στους πολίτες αλλά και τους πυκνούς επισκέπτες του νησιού, εγκαινίασε τη λειτουργία της με στόχο την σταδιακή απόκτηση μιας ικανής μόνιμης συλλογής που συμβολικά θα εκπροσωπεί τη σημαίνουσα εικαστική ιστορία του νησιού. Στον ίδιο χώρο, φιλοξενούνται σημαντικές περιοδικές εκθέσεις, συμβατές με το περιεχόμενο και τη λειτουργία του, ενώ τα εκπαιδευτικά προγράμματα και οι τακτές ξεναγήσεις για παιδιά και ενήλικες που διενεργούνται καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου, αποτελούν επίσης σημαντική προτεραιότητα.

Στην έκθεση συμμετέχουν:

Βασίλειος Αναστασόπουλος, Βαγγέλης Ανετόπουλος, Στέλιος Ανετόπουλος, Αντώνης Ατσόνιος, Γιώργος Βαβάτσης, Μαρία Βλαντή
Μίκα Βογιατζή, Κατερίνα Γιάννακα, Μίρκα Δραπανιώτου
Στράτος Ζαργκλής, Μάρω Θεοδώρου Καρμέλα Iατροπούλου, Τίνα Καραγεώργη, Κώστας Καρακίτσος, Μάρω Κερασιώτη,
Μαρίνα Κοριολάνο-Λυκουρέζου, Μάρω Κορνηλάκη,
Χαρούλα Κοροπούλη, Ιωσηφίνα Κοσμά, Νάνσυ Λειβαθινού
Μαρία Λιναρδάκη, Φώτης Λύκος, Χρυσάνθη Λυμπεραίου
Γιάννης Μαμουτζής, Βαρβάρα Μαυρακάκη, Κυριακή Μαυρογεώργη, Μαριλένα Μιχοπούλου, Χριστίνα Μόραλη, Ηλίας Μπουντανιώτης, Παναγιώτης Μπρέντας, Μένανδρος Παπαδόπουλος,
Αγγελική Παπαδοπούλου, Λιάνα Παπαλέξη, Μαρία Παπανικολάου,
Μαρία Πετράτου, Αγγελική Πολίτη, Γιώργος Ποντίκης, Φοίβος – Λάμπρος Πουλτσιάκης, Νίκος Ρόδιος, Μάγδα Ρόδιου, Μαριλένα Ρούσσου, Βέρα Σιατερλή, Νίκος Σκλαβενίτης, Ανθή Σουλτάνη, Μαρίτσα Τραυλού, Βάσω Τρίγκα, Θεοδώρα Τσιράκογλου, Σταμάτης Φιλιππαίος, Μανούσος Χαλκιαδάκης, Ηλίας Χριστόπουλος, Θεοδώρα Χωραφά.

Δημοτική Πινακοθήκη Αίγινας
Διάρκεια έκθεσης: 21.07 -25.08. 24
Διεύθυνση: Παλαιάς Χώρας 6, Αίγινα
Ημέρες & ώρες Λειτουργίας: Καθημερινά εκτός Τρίτης: 10:00-13:00 & 19:00-21:00
Είσοδος ελεύθερη.

Share